Η τρίτη θέση σε ένα Μουντιάλ είναι ένας τίτλος τιμής. Καλύτερα τρίτος, παρά τέταρτος. Καλύτερα να αποχωρείς από ένα Μουντιάλ με την γεύση της νίκης, παρά με αυτήν της ήττας.

Το 1998 η Κροατία ήταν τρίτη. Το 2018 δεύτερη. Τώρα, ξανά τρίτη. Αξιομνημόνευτο επίτευγμα για μία χώρα που δεν αριθμεί ούτε τέσσερα εκατομμύρια σε πληθυσμό.

Το Μαρόκο και πάλι πάλεψε όσο μπορούσε, όμως τα ψωμιά του είχε τελειώσει. Η Κροατία πήρε τον μικρό τελικό με 2-1 και φεύγει με το χαμόγελο στα χείλη, από την υπερβατική της παρουσία στα γήπεδα του Κατάρ.

Μηδέν άγχος, «βροχή» τα γκολ

Δεν ήταν η πρώτη φορά που θα τα έλεγαν στο Κατάρ. Είχαν συναντηθεί και στην φάση των ομίλων, τότε το 0-0 βόλεψε και τους δύο σε ένα πολύ πιο σφιχτό, κλειστό και συντηρητικό παιχνίδι.

Αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν αλλιώς. Το διακύβευμα της τρίτης θέσης δεν είναι μικρό, όμως η προϊστορία έχει δείξει ότι τις περισσότερες φορές, ο μικρός τελικός δεν είναι παρά ένας αγώνας επίδειξης, όπου οι δύο προπονητές αδειάζουν τους πάγκους τους και δίνουν την ευκαιρία σε όλους να παίξουν.

Η συγκέντρωση είναι πιο χαμηλή, η αμυντική προσήλωση το ίδιο και αυτό φάνηκε από το πρώτο δεκάλεπτο, όταν οι δύο πρώτες επικίνδυνες στατικές φάσεις έφεραν ισάριθμα γκολ!

Από εκτέλεση φάουλ του Μόντριτς και έξυπνη κεφαλιά πάσα του Πέρισιτς, οι Κροάτες έπαιξαν βόλεϊ με κεφαλιές στην αντίπαλη περιοχή και ο Γκβάρντιολ με ωραίο τρόπο «κρέμασε» τον Μπόνο για το 1-0 (7’).

Η χαρά όμως κράτησε μόνο για δύο λεπτά. Οι Μαροκινοί βγήκαν μπροστά και από εκτέλεση φάουλ του Ζίγες και λάθος απομάκρυνση του Μάγερ, ο Νταρί βρέθηκε μόνος στο δεύτερο δοκάρι και δεν άφησε την ευκαιρία να πάει χαμένη κάνοντας το 1-1 (9’).

Οι Μαροκινοί είχαν περισσότερη ώρα την μπάλα στα πόδια τους, όμως οι Κροάτες που έπαιζαν με λιγότερες αλλαγές ήξεραν καλύτερα τι να την κάνουν.

Ο Μπόνο αρνήθηκε με σωτήρια επέμβαση το γκολ στον Λούκα Μόντριτς (23), όμως λίγο πριν την λήξη του ημιχρόνου θα μπορούσε να χειροκροτήσει κι αυτός το γκολ του Μίσλαβ Όρσιτς.

Ο Λιβάγια τράβηξε την άμυνα πάνω του και την κατάλληλη ώρα πάσαρε αριστερά στον Κροάτη μεσοεπιθετικό, ο οποίος με απίθανο πλασαριστό σουτ σχεδόν από την συμβολή της περιοχής, έστειλε την μπάλα πρώτα στο δοκάρι και μετά στα δίχτυα, πετυχαίνοντας ένα απίθανο γκολ (42’, 2-1).

Κλατάρισμα

Στην επανάληψη άρχισε να βγαίνει όλη η κούραση από το εξοντωτικό πρόγραμμα. Το Μαρόκο που είχε ήδη στα πιτς τους δύο βασικούς του στόπερ (Σαΐς, Αγκέρντ), έχασε με θλάσεις και τους άλλους δύο (Ελ-Γιαμίκ, Νταρί) σε μία σπάνια συνθήκη που έφερε τον πασπαρτού Άμραμπατ να παίζει και στο κέντρο της άμυνας.

Οι Κροάτες άγγιξαν σε δύο φορές το τρίτο γκολ με προβολή του Λιβάγια έπειτα από σέντρα του Μάγερ (51’) και μακρινό σουτ του Βλάσιτς (70’), σε ένα δεύτερο ημίχρονο με περισσότερες διακοπές και λιγότερο ποδόσφαιρο.

Εκεί, προς το τέλος όμως, τα αίματα πάλι άναψαν. Σε μία σέντρα του Ζίγες, ο Εν-Νεσίρι βρέθηκε μόνος στο δεύτερο δοκάρι, όμως ο Λιβάκοβιτς έκρυψε την εστία του και με σπουδαία απόκρουση έσωσε το 2-2 (75’) στην πιο κλασική ευκαιρία του Μαρόκου στο ματς.

Ο Κόβατσίτς αστόχησε σε κλασικό τετ-α-τετ για να κλειδώσει το ματς στο 87ο λεπτό και στην τελευταία φάση των καθυστερήσεων, λίγο έλειψε να έχουμε δράματα.

Ο Εν-Νεσίρι πήδηξε ξανά στον… Θεό και με κεφαλιά έστειλε την μπάλα στην πάνω πλευρά των διχτύων του Λιβάκοβιτς (96’), αγγίζοντας το 2-2 και μία νέα παράταση.

sdna.gr