Φέτος ήταν τρεις οι στόχοι, παρόλο που η ομάδα είχε και έναν παράλληλο στόχο, αυτόν της ηλικιακής ανανέωσης που δυστυχώς δεν μπόρεσε να έρθει σταδιακά. Αλλά μόλις σε δύο φουρνιές. Η πρώτη φουρνιά αρχικά έφυγε πέρσυ, μην ανανεώνοντας (μεσα σε όλα) το βασικό σου κεντρικό αμυντικό δίδυμο. Ο πρώτος στόχος ήδη χάθηκε πολύ νωρίς, εκεί που ήρθε η πρώτη ψυχρολουσία, με τον αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Δεύτερος στόχος ήταν αυτός, μέσα από το πρωτάθλημα αλλά και μετά τα play off, η ομάδα να τερματίσει στην 3η θέση του πρωταθλήματος. Εκτός και από αυτόν τον στόχο. Και τέλος, η κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας.. Ούτε και αυτός ο στόχος επετεύχθη και η χρονιά κρίνεται απόλυτα αποτυχημένη.

Στην αρχή της χρονιάς υπήρχαν οι δικαιολογίες του τύπου ότι η ομάδα ήταν καινούργια με πολλές νέες προσθήκες και δεν έδεσαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ.

Για την Τρίτη θέση υπήρχε η δικαιολογία ότι μας έφταιγε η Αθηνά και η διαιτησία. Που όντως μας στέρησε βαθμούς εν τέλει, αλλά όταν έπρεπε να πάρεις κάποια παιχνίδια στα play off, ήσουν ανύπαρκτος.

Κύριος υπεύθυνος για όλη αυτή την εικόνα που παρουσίασε εν τέλει η ομάδα φέτος, είναι ο Λουτσέσκου και μόνο αυτός! Νομίζω πως ο Ιβάν Σαββίδης, για να μην κατηγορηθεί και ο ίδιος εν τέλει για κακούς χειρισμούς, αφού άφησε η ομάδα να διοικηθεί από τα στελέχη αυτής και όχι από τον ίδιο, θα πρέπει να αναλάβει το ξεκαθάρισμα μέσα στο ροστερ και το τεχνικό επιτελείο, καθώς η φετινή χρονιά είναι απόλυτα κομβική για το μέλλον του δικεφάλου.

Υ.Γ. Ο κόσμος έχει απόλυτο δίκιο να κράζει και να ζητάει περισσότερα από την ομάδα, αλλά θεωρώ πως πρέπει να διατηρήσει την συνοχή του και την ψυχραιμία του, καθώς αυτή τη στιγμή είναι ότι χειρότερο να υπάρξει η κλασική εσωστρέφεια που έρχεται μετά από τέτοιου είδους αποτελέσματα. Είναι δύσκολη η βραδιά, ωστόσο αύριο ξημερώνει μια άλλη μέρα. Αύριο πρέπει να ξεκινήσει το χτίσιμο της νέας ομάδας του ΠΑΟΚ (εάν δεν έχει ήδη ξεκινήσει της διεργασίες της ο Μπότο)

Δεν έχει τέλος η οπαδική βία στην πόλη και σε όλη την χώρα συνολικά.  Όχι μόνο δεν έβαλαν μυαλό οι ανεγκέφαλοι, αλλά κουνάνε το δάχτυλο σε άλλους, ενώ στο σινάφι τους ανθούν περιπτώσεις υπανθρώπων. Γράφει ο Παναγιώτης Μαυρόπουλος.

Παραμονές του μνημόσυνου του Νάσου Κωνσταντίνου, οπαδοί της ίδιας ομάδας που και τότε ήταν εμπλεκόμενοι στην υπόθεση, επιτέθηκαν σε 15χρονο φίλο του ΠΑΟΚ, επειδή φορούσε ζακέτα με διακριτικά της ομάδας του. Φυσικά το «λάφυρο» τους, φρόντισαν να το δημοσιοποιήσουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με μια φωτογραφία μέσα από το Ιβανώφειο. Εκεί όπου ένα μήνα πριν, όταν και βρέθηκαν περίπου 50-60 οπαδοί του ΠΑΟΚ στον αγώνα μπάσκετ εφηβικού πρωταθλήματος, έγινε ολόκληρο θέμα ορθά για εμένα, επειδή ένας από αυτούς κρατούσε ξύλο.

Βέβαια οι αντικειμενικοί και φιλήσυχοι φίλαθλοι διαφόρων αποχρώσεων, σε εκείνο το σκηνικό έτρεξαν να κάνουν την κριτική τους, να χαρακτηρίσουν και να στιγματίσουν ξανά έναν ολόκληρο λαό. Βέβαια στο γεγονός των περασμένων ημερών, οι ίδιοι άνθρωποι των ίδιων αποχρώσεων, εξαφανίστηκαν, δεν είπαν τίποτα αφού στην συγκεκριμένη περίπτωση οι θύτες ήταν συνοπαδοί, ή για κάποιους ακόμα χειρότερα δεν ήταν φίλος του ΠΑΟΚ ο θύτης, αλλά το θύμα.

Όλοι αυτοί που πριν ενάμιση χρόνο έσταζαν τα κροκοδείλια όπως φάνηκε δάκρυα τους στην υπόθεση του Άλκη, από την οποία όμως δεν πήραν κανένα μάθημα. Και μάλλον κανένας μας δεν έχει μάθει. Αν ίσχυε το αντίθετο δεν θα είχαμε ούτε τις επιθέσεις που διαβάζουμε στην Αθήνα, ούτε το γεγονός με τον φίλο του ΠΑΣ Γιάννενα που χαροπαλεύει, ούτε αυτά που γίνονται στην πόλη. Η υποκρισία σπάει όλα τα κοντέρ. Δείχνουμε και κατηγορούμε τους άλλους και ο θύτης είναι στις ίδιες αποχρώσεις με τις δικές μας κάνουμε μούγκα στην στρούγκα.

Λυπάμαι κύριοι, αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα. Μέχρι να βρούμε όλοι το σθένος και να είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι σε αυτά τα γεγονότα από όπου και αν προέρχονται. Ιδιαίτερα στην πόλη μας αυτοί που βρίσκονται στο ίδιο γήπεδο σε αγώνα μεταξύ τους και βρίζουν μαζί εν χορώ τον ΠΑΟΚ,  δείχνοντας πως αντιμετωπίζουν αυτά, τα γεγονότα με υποκειμενικότητα.