Πριν λίγους μήνες όταν ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΜΕΤΡΗΘΟΥΜΕ η “ασπρόμαυρη” οικογένεια έδειξε ότι είναι δίπλα στο ιστορικό τμήμα μπάσκετ και την τιτάνια προσπάθεια που κάνει η διοίκηση του Θανάση Χατζόπουλου τα τελευταία δύο χρόνια.

Αφού πρώτα ΜΕΤΡΗΘΗΚΑΜΕ και καταλάβαμε πως τώρα πλέον η κατάσταση ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ, συμμετέχουμε στην Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου της ΚΑΕ ΠΑΟΚ για το λαμπρό παρελθόν, το δύκολο παρών, και το ελπιδοφόρο μέλλον του συλλόγου!!

Μαζί η “ασπρόμαυρη¨ οικογένεια πέτυχε το πρώτο θαύμα και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ θα το πετύχει ξανά!

Η χρονιά τελείωσε, για εμένα με αρνητικό πρόσημο, όπως θεωρώ και για τους περισσότερους απο εσάς. Η Ευρωπαϊκή πορεία δεν μπορεί απο μόνη της να καταστήσει την χρονιά επιτυχημένη. Προφανώς και είμαστε χαρούμενοι για την πορεία στην Ευρώπη φέτος, προφανώς το να φτάνεις στα προημιτελικά μιας Ευρωπαϊκής διοργάνωσης είναι μεγάλη υπόθεση, αυτό απο μόνο του όμως δεν σημαίνει και επιτυχημένη χρονιά.

Το πρωτάθλημα τελείωσε απο την αρχή του, εκεί ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε με στραβοπατήματα και δεχόταν το ένα γκολ πίσω απο το άλλο. Να ξεχάσεις τα 4 γκολ απο τον Βόλο ή τα 3 απο τον Ιωνικό; Την ήττα απο τον Ατρόμητο που τότε ήταν στις τελευταίες θέσεις; Τις ήττες απο τον Άρη; Τους 11 αγώνες χωρίς νίκη στο τέλος; Τους -19 απο τον πρώτο Ολυμπιακό; Άρα πως μπορεί να θεωρηθεί μια χρονιά επιτυχημένη, απλά και μόνο επειδή βρέθηκες στα προημιτελικά του Conference League;

Ο κόσμος του ΠΑΟΚ ανέκαθεν ήθελε τους παίκτες της ομάδας να αγωνίζονται για την ιστορία του συλλόγου, για την φανέλα, για το σήμα, για τον λαό. Όταν είδαν πως αυτό έκαναν σε κάποια σημεία μέσα στην χρονιά καταχειροκροτήθηκαν. Πρώτο παράδειγμα στον αποκλεισμό απο την Μαρσέιγ, 30.000 κόσμος του ΠΑΟΚ, παρά την στεναχώρια του αποκλεισμού, σηκώθηκαν χωρίς να φύγει άνθρωπος απο το γήπεδο και επι 5 λεπτά χειροκροτούσαν και φώναζαν για την ομάδα. Γιατί; Γιατί είδαν τι αγώνα έδωσαν οι παίκτες, κλείνοντας στα καρέ μια ομάδα με 4πλάσιο μπάτζετ και χάνοντας την μια ευκαιρία πίσω απο την άλλη. Δεύτερο παράδειγμα μετά το τέλος του τελικού στο ΟΑΚΑ. Ο διαιτητής σφυρίζει, ο ΠΑΟΚ χάνει το κύπελλο, η χρονιά κρίνεται αποτυχημένη, 22.000 κόσμος όμως χειροκρότησε την ομάδα γιατί είδε την προσπάθεια και το πάθος στο δεύτερο ημίχρονο.

Άρα ο ΠΑΟΚτσης δεν περιμένει μόνο τίτλους, περιμένει πάθος απο τους 11+5 που θα αγωνιστούν με την φανέλα της ομάδας. όταν το βλέπει, ανεξαρτήτος αποτελέσματος θα χειροκροτήσει. Όταν βλέπει όμως αδιαφορία τότε θα ασκήσει κριτική σε παίκτες, προπονητές, διοίκηση κλπ.

Φέτος τα είχαμε όλα. Μια χρονιά τρομερά μεγάλη με πάνω απο 50 παιχνίδια, περισσότερα απο κάθε άλλη ομάδα. Δυο περισσότερα απο ΟΣΦΠ, 18 απο Παναθηναϊκό, 19 απο Άρη, ΑΕΚ. 18 και 19 παιχνίδια περισσότερα σημαίνει παραπάνω απο έναν γύρο πρωταθλήματος. Κατά κάποιον τρόπο είναι λογική η κούραση αλλα και το άδειασμα στο τέλος της χρονιάς. Παίκτες μεγάλοι σε ηλικία όπως Μπίσεσβαρ, Βιεϊρίνια, Κρέσπο, Κούρτιτς τα..”έπαιξαν” και ο Ζίφκοβιτς κάποια στιγμή “κάηκε” καθώς το βάρος έπεσε επάνω του.

Είναι όμως σωστό να συμβαίνει αυτό σε μια ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ; ΟΧΙ. Δεν γίνεται μια ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστεί παντού να έχει αυτό το αγωνιστικό πρόσωπο. Ποια είναι η λύση; Ένα ρόστερ με πολλές ισάξιες επιλογές παικτών που θα έρθουν απο τον πάγκο να βοηθήσουν αλλά και να ξεκουράσουν τους βασικούς.

Τρανό παράδειγμα απο το τελευταίο διάστημα είναι ο Στέφαν Σβαμπ, ο οποίος τα έδωσε όλα καθώς ήταν απο τους παίκτες που δεν χρησιμοποιήθηκε όσο οι άλλοι, δεν πήρε αρκετά 90λεπτα. Αυτό απέδωσε καρπούς και ήταν απο τους λίγους που διασώθηκαν στο τέλος της χρονιάς. Σκεφτείτε λοιπόν να υπήρχε σε κάθε θέση ενας “Σβαμπ” και να μπορέσει να αλλάζει το παιχνίδι, ως ξεκούραστος απο τον πάγκο.

Παίκτες λύσεις όπως Τέιλορ, Μουργκ, Ελ Καντουρι, Σίντγκλεϊ δεν πρόκειται μακροπρόθεσμα να βοηθήσουν. Για τους πρώτους δύο δεν ειναι προφανώς κάτι προσωπικό, δεν είπα οτι δεν μπορούν να παίξουν μπάλα, για το ΠΑΟΚ που θέλουμε όμως, όχι δεν κάνουν. Για τον δεύτερο νομίζω ξέρουμε όλοι ποιο είναι το πρόβλημα που δεν τον βοηθάει, ώστε με την σειρά του να βοηθήσει τον ΠΑΟΚ.

Δεύτερο που θεωρώ πως θα πρέπει να διορθωθεί είναι ο Μ.Ο ηλικίας της ομάδας. Δεν γίνεται να θέλεις να κάνεις πρωταθλητισμό, με μεγάλο Μ.Ο. Αυτό ήδη όπως βλέπουμε αρχίζει να αλλάζει. Φιλίπε Σοάρες, Κουλιατά, Νάσμπεργκ είναι σε αυτό το πλάνο και θεωρώ πως και ο τερματοφύλακας που θα αποκτηθεί θα είναι σε νεαρή ηλικία. Ο Μ.Ο πρέπει να πέσει, τα πνευμόνια να αυξηθούν, ώστε να αντέξουν το βάρος 3 διοργανώσεων για την νέα χρονιά και το μέλλον. Το καλύτερο μοντέλο για μια ομάδα είναι να καταφέρει να συνδυάσει νέους παίκτες με πνευμόνια και ταλέντο, τους οποίους θα πλαισιώσουν παίκτες με την εμπειρία του Κούρτις, του Βιεϊρίνια και όποιου άλλου παραμείνει η αποκτηθεί σε κάπως μεγαλύτερη ηλικία.

Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει όμως ο ΠΑΟΚ να βασιστεί αποκλειστικά και μόνο στους μεγάλους, όπως έγινε και φέτος. Τρανό παράδειγμα οι Λύρατζης και Τσιγγάρας οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν στην αρχή λόγω ανάγκης και έκτοτε δεν έχασαν θέση στην 11αδα, εφόσον ήταν υγιείς. Μετά απο εκεί έρχεται να συμπλήρώσει τα όσα είπα πριν. Ο Τσιγγάρας ήταν η βασική λύση, τα πνευμόνια και η αντοχή και όταν χρειαζόταν η εμπειρία ερχόταν ο Σβαμπ και βοηθούσε. Θα ήταν τρελό να θεωρήσουμε όμως πως ο Σβαμπ θα μπορούσε να παίξει σε όλα τα φετινά παιχνίδια. Ας σκεφτούμε λοιπόν πόσα παραπάνω θα μπορούσαν να προσφέρουν οι Μπίσεσβαρ, Κρέσπο, Βιειρϊνια κ.α έαν υπήρχαν στο ρόστερ άξιοι αντικαταστάτες με τα πνευμόνια. Ας μην θέσω και το γεγονός πόσα θα μπορέσουν να μάθουν οι νέοι απο τους παλιούς και σιγά σιγά να χτίσουν προσωπικότητα.

Ας ελπίσουμε επιτέλους να δούμε ένα ολοκληρωμένο πλάνο ενόψει της νέας χρονιάς, το οποίο θα ακολουθηθεί πιστά και τα επόμενα χρόνια. Εμείς θα έχουμε την ευκαιρία να τα λέμε και κάθε Δευτέρα βράδυ στην διαδικτυακή εκπομπή του PAOKDAY με τους συναδέλφους Στέλιο Παπαντωνίου και Αλέξανδρο Παπαϊωάννου, για απολογισμούς, μεταγραφές, προετοιμασία, Ευρώπη κλπ!